ویلای درخت سبز (بخش 2)

استفاده از انرژي‌هاي غيرفعال در اين پروژه، کليد پايداري اين بنا خوانده مي‌شود. مهم‌ترين اصل در طراحي ويلاي درخت سيب، اين نکته بوده است که با ترکيبي از انرژي‌هاي فعال و غيرفعال، هزينه‌هاي انرژي و کنترل محيط، تا حد زيادي کاهش پيدا کند.

ما در اين پروژه تلاش کردیم که ضمن تطبيق خواسته‌هاي کافرما با جنبه زيبايي‌شناسي فرم، پاسخ درستي به شرايط محيط و اقليم منطقه داده شود. اين پاسخ مي‌بايست در راستاي بالابردن رفاه زندگي کاربران و کاهش مصرف انرژي ساختمان صورت مي‌گرفت. طراحي بر اساس اقليم، اين امکان را به ما داد که سيستم سرمايشي و هزينه‌هاي مربوط به آن از پروژه حذف و شرايط آسايش دما، صرفا با طراحي مناسب فراهم شود. علاوه بر کاهش هزينه‌ها، نوسانات دمايي نیز تا حد قابل قبولي کاهش يافت. همچنين ضمن ارتقاء کيفيت هواي مصرفي، از اثرات زيست‌محيطي، از قبيل انتشار گازهاي گلخانه‌اي حاصل از موتورخانه زيرزمين کاسته شد.

از آنجا که سايت پروژه و محدوده اطراف آن، فاقد لوله‌کشي آب شهري است و در راستاي استفاده بهينه از امکانات موجود در سايت ـ برخلاف روند معمول در پروژه‌هاي اطراف و احداث چاه و بهره‌برداري از سفره آب زيرزميني ـ دو منبع سرپوشيده و روباز براي تامين آب مصرفي اين بنا تعبيه شده است. نحوه کارکرد به اين صورت است که سهميه آب کشاورزي که به صورت هفتگي به مالک اين بنا تعلق مي‌گيرد، در منبع روباز که در جبهه شمالي بنا قرار دارد، ذخيره و سپس به آب‌انبار زيرزميني منتقل مي‌شود و آب ذخيره‌شده در آب‌انبار، با استفاده از دستگاه تصفيه، سالم‌سازي و برای استفاده آشامیدنی و غیرآشامیدنی به ساختمان منتقل مي‌شود. پس از پر شدن منبع اول، منبع پشتيبان روباز وظيفه ذخيره آب را بر عهده دارد. از آب ذخيره‌شده در اين منبع، براي آبياري قطره‌اي درختان باغ و محوطه استفاده مي‌شود.