این ساختمان ویلایی، خارج از تهران، در شهرستان کوهسار استان البرز، در زمینی به مساحت 5000 مترمربع واقع شده که بخشی از یک شهرک ویلایی است. پروژه با وجود برخورداری از امتیاز وسعت زمین، با ویژگیها و محدودیتهایی از جمله شکل و جهتگیری خاص سایت روبرو بود.
منبع خبر l تحریریه معمار ایرانی
سایت پروژه یک مستطیل 128 در 40 متری است که با وجود طول زیاد، از عرض نسبتا کمی برخوردار است که به دلیل مجاورت با واحدهای همسایه در فاصله کم ـ با توجه به متراژ، ابعاد و کاربری مورد نظر ـ محدودیتهایی را برای رسیدن به خواستههای طرح، مانند محرمیت و ارتباط بین محوطه جلو و محوطه پشتی زمین، به وجود میآورد. همچنین ضوابط مشخصی برای محل قرارگیری بنا و فاصله جانبی تا محدوده زمین وجود داشت.
نقطه شروع در طراحی این ساختمان، ارتباط بنا با محیط خود بود، به ویژه ارتباط درون با بیرون، به نوعی که ساختمان موجودیتی در محیط خود باشد و هنگام حضور در درون، ارتباط با بیرون حفظ شود که این ارتباط مشخصا با در نظرگرفتن محرمیت و کاربریهای مورد نظر طرح، میبایست به دست میآمد.
در برخورد با عرض کم سایت و طول زیاد آن، حجم اولیه با جدارههای صلب و بسته رو به واحدهای کناری در نظر گرفته شد و بر خلاف آن، جدارههای رو به محوطه جلو و پشت، تماما شفاف و باز دیده شد. دو محور عمود بر هم نیز، دسترسیها و ارتباطها با چهار طرف بنا را شکل داد که برای کنترل و بهبود نور، دید و دسترسی، محور عرضی به دو سمت جابجا شد و حجم اولیه به وسیله این دو محور، به چهار مکعب تقسیم شد که ابعاد هرکدام، بر پایه ویژگیها و کیفیتهای مورد نظر فضایی که در بر میگیرند، تغییر کرد.